De gouden regel

Volgens mij ben ik net op tijd ontkomen aan een burn-out (incl. writers block). De woorden dat elke twintiger met een twintigersdillemma hiernaartoe moet komen, neem ik even terug. Of liever gezegd, pas ik aan. Elke twintiger, die assertief en a-sociaal genoeg is, zou van een goede rehab worden voorzien in een verpleeghuis als 't Lint (Kortonjo voor de bezoekers onder ons;). De sociale, welldoener komt echter bedrogen uit. Na de nodige kennismakingen en ontroerende verhalen komt nu de fase van routine en vriendschap, een fase, die je niet onvoorbereid in moet gaan ;). Uitspraken als, 'Ik kom later vanmiddag nog wel even bij u langs' of 'u weet nu waar ik woon', komen je duur te staan. Een gouden overlevingsregel: belofte maakt schuld. Het erge is dat het eigenlijk ook gewoon je eigen schuld is. Stel, dat er iets aan jou wordt beloofd, terwijl jij de hele dag achter je scriptie zit te zwoegen (als ik puzzelen en koffie drinken zeg, kunnen jullie je misschien minder makkelijk inleven), klamp je je er ook aanvast, alsof het één van je basisbehoeften is van je zware leventje. Alles voor de afleiding!

Helaas zit er een maximum aan het aantal afleidingsmomenten, dat je kunt bieden, en de aandacht, die je kunt ontvangen. Gisteravond werd het mij wat te veel en besloot dat ik, heel baldadig, de volgende ochtend voor mezelf zou nemen, dus niet koffiedrinken in het Praathuys, de deur op de gang open laten staan of extra lange praatjes met de verpleegkundigen maken. Dit resulteerde erin dat de vrijwilliger (elke dag van de week een ander) al afscheid van mij begon te nemen, toen ze mijn afwijzing voor de koffiesessie in ontvangst nam (ik denk dat zij dacht, dat ik dezelfde dag nog gillend uit het verzorgingshuis zou vluchten). Ook speelde het lot nog even met mij door mijn deur vanmorgen spontaan open te laten waaien... En ja de kans werd meteen gegrepen en het bezoek stond al met één voet in mijn kamer. Gelukkig blijf ik de praatjes met de buurvrouw altijd waarderen :). Bijzonder hoe een 60 jaar oudere vrouw zich toch zo goed kan inleven in mijn 23-jarige geest (of nou ja ik voel me eigenlijk net zo oud).

Toch lukte het me om deze ochtend eindelijk mijn vrijwiligerswerk af te maken, twee vragenlijsten in te vullen voor medisch onderzoek (alles voor de wetenschap he!) en mijn favo bezigheid uit te voeren: het belrondje met de instanties wooptidoo. Te beginnen met de NS (waarom zou u dan ook in hemelsnaam een eerste klas abonnement willen aanvragen?: nou jongeman (="slang";), heeft u weleens met een nieuwe heup en krukken tweedeklas gereisd? Mm ik denk dat hij mij ook niet geloofde). Daarna waren het Radboud UMC en het LUMC de gelukkigen (tja ik wilde toch graag het doel van het onderzoek begrijpen). Voor de rest heb ik een leuke respons gekregen op mijn spontane na-de-deadline email gisteren voor de Nationale Denktank 2013 (weetjewel, die snelkookpan voor afgestudeerden, promovendi en de hele bubs). Het thema voor dit najaar is "Zorg voor Gezondheid: zelfregie in de zorg" (zie http://bit.ly/ZREWKx). Stiekem denk ik namelijk dat ik dé ideale kandidaat daarvoor ben (BSc. TBG + MSc. IS + jarenlange ervaring als mondige jonge patient/client). Omdat alle assessments al binnenkort zijn en ik geen idee heb hoe mijn gezondheid in het najaar is, heb ik ze in plaats daarvan de mogelijkheid gegeven om gebruik te maken van mijn (academische) kennis. Met resultaat! Vandaag kreeg ik al meteen te horen, dat ze dit graag zouden willen. Ik ben dus heel benieuwd!

Voor de rest mag ik niet klagen hoor. Ik ben de afgelopen dagen weer schandalig verwend door al mijn genodigde en ongenod(igd)e gasten. Nadat kapper Rachel de krul weer uit mijn haar had gehaald (ja dat wíl ik); Lonneke de keuken van de demente afdeling had ingewijd; Maarit geduldig had geluisterd naar mijn avonturen; en kokkin Cindy een vegetarische pom op tafel had gezet, namen de bewoners de zware taak op zich als vrijwilliger. Op feestdagen werken de vrijwilligers namelijk niet... Rara wie er toen donderdagochtend aanbelde om mij met de rolstoel naar het Praathuys te brengen... ;)?